| do | robić |
| have | mieć |
| be | być |
Jako czasowniki posiłkowe (auxiliary verbs) nie znaczą ... nic. Służą jedynie ustawieniu czasu w zdaniu. Te czasowniki są specyficzne także pod innym względem. Są 'samowystarczalne' jeśli chodzi o tworzenie pytań czy przeczeń. Spójrzmy na kilka zdań:
| I have a problem. | Mam problem. | Present Simple, czasownik w znaczeniu mieć |
| I have spent some money on new cosmetics. | Wydałam trochę pieniędzy na nowe kosmetyki. | Present Perfect, czasownik have jest tu jedynie funkcyjny. Dopiero spend informuje nas o właściwej czynności. |
| Is he tired? | Czy on jest zmęczony? | Present Simple, czasownik w znaczeniu być - jako łącznik w orzeczeniu składającym się z dwóch elementów: łącznika jest i orzecznika zmęczony, dodatkowo po inwersji tworzącej pytanie :-) |
| She was cooking. | Ona gotowała. | Past Continuous, czasownik be (w czasie przeszłym was) jest tu jedynie funkcyjny - ustawia aspekt 'niedokonanej' czynności w czasie przeszłym. |
| I did my homework. | Zrobiłem pracę domową. | Past Simple, czasownik do w znaczeniu robić w czasie przeszłym. |
| Did you write your essay? | Napisałeś wypracowanie? | Past Simple, czasownik do w formie przeszłej did tworzący tu jedynie pytanie. |
Problemem często okazują się zdania, w których pojawiają się te czasowniki w obu funkcjach - jako czasownik posiłkowy i główny:
| What do you do? | Co robisz? (dosłownie: czym się zajmujesz) | Pierwsze do jest w funkcji czasownika posiłkowego - tworzy jedynie pytanie, drugie oznacza robić i jest głównym czasownikiem w zdaniu. |
| I have had a cup of coffee already. | Już miałam (piłam) dzisiaj kawę. | Ponownie - pierwsze have jest funkcyjne jedynie, dopiero drugie informuje nas co właściwie było z ta kawą. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz